honni soit qui mal y pense

Bij ons bestond de tango wel, zij het uitsluitend in de ballroomversie uit de jaren tussen 1910 en 1920, waarbij slechts een beperkt aantal figuren zeer strikt als standaarden werden overgenomen. Zo viel het essentiële van de improvisatie volkomen weg. Kwam het door de invloed van de kerk die de ineengestrengelde lichamen onbetamelijk achtte? 'Honni soit qui mal y pense!' Tijdens de ballroomwedstrijden ziet men de danspartners vormelijk en stijfjes van elkaar wegkijken, als een maskerade, nodig om het sensuele, melancholische karakter van de oorspronkelijke dans weg te stoppen.

De "ik" van het verhaal - het wordt in de ikvorm gedaan - heeft onlangs zijn broer verloren. Hij wil op reis en zoekt een reisgenoot. Daartoe kiest hij een hem totaal onbekende heer uit, die Awater heet en, zoals de verteller klaarblijkelijk vernomen heeft, op een kantoor als accountant werkzaam is. De "ik" gaat nu deze hem onbekende man schaduwen (honni soit qui mal y pense).

Laat u niet afschrikken door een paar cijfertjes, of juist wel, ze betreffen uw eigen portemonnee. Het gaat hier over geldstromen, inderdaad, maar niet die naar Wallonië. Honni soit qui mal y pense.

In het Verenigd Koninkrijk is een kostbaar uitgevoerde kousenband met het opschrift "Honi soit qui mal y pense" het onderscheidingsteken van een hoge ridderorde, de Orde van de Kousenband. Dit ereteken wordt ook tegenwoordig nog gedragen want de heren dragen aan het Britse hof nog steeds ouderwetse kniebroeken met kousenbanden.

De tekst 'Honi soit qui mal y pense' ('Schande over hem die er kwaad van denkt') staat geschreven op het lint (de kousenband) die het koninklijk schild omcirkelt. De woorden kunnen bestemd zijn geweest voor die personen die kritiek hadden op de aanspraken van de koning van Engeland op de troon van Frankrijk. Maar volgens een legende, voor het eerst te boek gesteld in de kronieken van de Tudors, is de zin uitgesproken tijdens een feest ter viering van de inname van Calais in 1347. De gravin van Salisbury, de maîtresse van de koning, werd uitgelachen door de aanwezige (hof)dames omdat zij tijdens een dans haar kousenband verloor. Koning Edward raapte de band op en bond hem om zijn eigen been. Hierbij sprak de nu bekende berisping uit: "honi soit qui mal y pense, wie daar iets kwaad in ziet, moet zich schamen". Tegelijkertijd liet hij weten dat de kousenband weldra een zeer hoog geacht onderscheidingsteken zou zijn.

Wij zijn Damesdispuut Chouette, verbonden aan Studentenvereniging Amphitryon en de Hoge Hotelschool Maastricht. Wij zijn het meest oranje gezinde dispuut van Maastricht en net als de kleur oranje zijn wij vrolijk, opvallend en luidruchtig. Kortom: niet te omzeilen! Ons motto is 'honni soit qui mal y pense' en dat staat ons dan ook letterlijk en figuurlijk op het lijf geschreven.